Απαντά ο Άρης Σφακιανάκης

Όταν γράφατε το, εξαιρετικό και αγαπημένο μου, μυθιστόρημα «Η Σκιά του Κυβερνήτη», ταξιδέψατε για τις ανάγκες της συλλογής στοιχείων; Βρεθήκατε στα ίδια μέρη με τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας;
Στο πρώτο μου ιστορικό μυθιστόρημα με τίτλο Έξοδος γράφω πώς ένας συγγραφέας κάνει ρεπεράζ στα μέρη που πρόκειται να τοποθετήσει την δράση των ηρώων του. Έμεινα στο Μεσολόγγι και στο Αιτωλικό τότε. Όταν ξεκίνησα να γράφω την Σκιά του Κυβερνήτη πήγα πρώτα στην Κέρκυρα, στο πατρικό του Καποδίστρια, αλλά και στον τάφο του στο μοναστήρι. Αργότερα έμεινα στο Ναύπλιο κι επισκέφτηκα το Μπούρτζι και τα πέριξ. Την Αγία Πετρούπολη όπου είχε περάσει μεγάλο μέρος της ζωής του κοντά στον τσάρο την είχα επισκεφτεί παλιότερα, όπως και την κατοικία του στην Ελβετία (όπου τον εκτιμούν αφάνταστα και τον θεωρούν μεγάλο ευεργέτη της χώρας).

Υπάρχουν κανόνες δεοντολογίας όταν γράφει κάποιος για ένα ιστορικό πρόσωπο;
Δεν γνωρίζω. Υποθέτω να μην αφήσεις την φαντασία σου να οργιάσει τόσο ώστε αντί για τον Ναπολέοντα να γράφεις για τον Ροβεσπιέρο. 

«Η Σκιά του Κυβερνήτη» διακρίθηκε με θέση στην τελική δεκάδα των Βραβείων Public, στην κατηγορία Ελληνικό Μυθιστόρημα. Τι σημαίνει κατά τη γνώμη σας επιτυχημένο βιβλίο;
Ένα βιβλίο που μπορεί να συγκινήσει τον αναγνώστη, που πυροδοτεί τους νευρώνες της σκέψης του, που ρίχνει κουβάδες με χρώμα στην φαντασία του και που προσφέρει στον συγγραφέα του την δυνατότητα να αποκτήσει βίλα στην Κυανή Ακτή.

Έχετε σκεφτεί ποτέ να δημοσιεύσετε βιβλίο σας υπογράφοντας με ψευδώνυμο;
Όταν ήμουν παιδάριο είχα επινοήσει για την φιγούρα μου το ψευδώνυμο Άρης Κέλτης (πιθανόν επηρεασμένος από τα μυθιστορήματα του Ουόλτερ Σκοτ). Γρήγορα ωστόσο εγκατέλειψα τέτοιες ονειροφαντασίες και εμφανίστηκα στα γράμματα –πρώτα με ποιήματα και μεταφράσεις- με το κανονικό πατρώνυμό μου πράγμα που έκανε περήφανο τον πατέρα μου και τίμησε την κρητική μου καταγωγή (ελπίζω δηλαδή).

Ποια είναι η δυσκολότερη σκηνή που έχετε γράψει ποτέ;
Η σκηνή του φόνου του Κυβερνήτη –θυμάμαι να προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυά μου.

Η πλοκή ή οι χαρακτήρες έχουν προτεραιότητα για εσάς; Γιατί;
Η πλοκή δεν κινείται με ξύλινους χαρακτήρες –αλλά μπορεί και να πέφτω έξω, έχω χρόνια να διαβάσω αστυνομικό μυθιστόρημα. Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει η μορφή που θα δώσεις στην ιστορία που θέλεις να αφηγηθείς. Και φυσικά, για εμάς που αγαπάμε την λογοτεχνία, η γλώσσα. 

Ακούτε μουσική όταν γράφετε; Ποιο είδος αγαπάτε περισσότερο;
Ούτε κατά διάνοια. Ακούω μουσική μόνο όταν γυμνάζομαι και τότε όσο πιο μπιτάτη γίνεται. Επίσης, μου αρέσει –γιατί έχει διασκεδαστικούς στίχους- η ελληνική ραπ. Δεν πηγαίνω σε χώρους με μουσική, τουλάχιστον όχι πια. Δοκιμάζω να προσαρμοστώ στην σιωπή που θα με περιμένει αργότερα στο ταξίδι μου προς τα Ηλύσια πεδία.

Ποια θα λέγατε ότι είναι η πολυτιμότερη συμβουλή σχετικά με τη συγγραφή, που σας έχουν δώσει ποτέ;
Δεν μου έδωσε ποτέ κανείς τέτοια συμβουλή.

Αν είχατε τη δυνατότητα να προσκαλέσετε τρεις συγγραφείς σε δείπνο, ποιοι θα ήταν;
Ντοστογιέφσκι, Κάφκα, Καζαντζάκη. Ξέρω ότι λόγω ποσόστωσης θα έπρεπε να περιλάβω και κάποια γυναίκα, οπότε θα μου επιτρέψετε να καλέσω και την Έμιλι Μπροντέ –θα ήθελα πολύ να μας εξηγήσει το πάθος της για τον Χίθκλιφ…

--Το πιο πρόσφατο βιβλίο του Άρη Σφακιανάκη, «Η Σκιά του Κυβερνήτη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος (2019) και βρίσκεται ήδη στην 11η χιλιάδα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σκέψεις με αφορμή το μυθιστόρημα «Εκεί που ζούμε», του Χρίστου Κυθρεώτη (εκδόσεις Πατάκη)

Δεδικαίωται; της Ηρώς Σκάρου